خلاصه کتاب های و هوی ( نویسنده عباس جهانگیریان )

«های و هوی» نمایشنامه ای عروسکی از عباس جهانگیریان، مخاطبان را به سفری در داستان نوجوانی حضرت یوسف (ع) می برد و با بیانی شیرین، مفاهیم عمیق اخلاقی را از طریق ماجراهایی جذاب و شخصیت های دلنشین منتقل می کند. این اثر نه تنها سرگرم کننده است بلکه با الهام از یکی از زیباترین قصص قرآن، راهی نو برای آموزش و پرورش فکری کودکان و نوجوانان می گشاید.

«های و هوی» به عنوان یکی از آثار برجسته در حوزه ادبیات کودک و نوجوان، جایگاه ویژه ای در میان نمایشنامه های عروسکی دارد. این کتاب که با اقتباس از زندگی پر فراز و نشیب حضرت یوسف (ع) در سال های نوجوانی نگاشته شده، خواننده را به عمق داستانی می کشاند که در عین سادگی، سرشار از پیام های اخلاقی و انسانی است. اهمیت این نمایشنامه تنها به محتوای مذهبی و اخلاقی آن محدود نمی شود، بلکه در قالب نمایشی آن نیز نهفته است؛ قالبی که کودکان و نوجوانان به راحتی می توانند با آن ارتباط برقرار کرده و حتی آن را اجرا کنند. این اثر یک تجربه فرهنگی و آموزشی بی نظیر را فراهم می آورد که می تواند درک عمیق تری از ارزش هایی چون مهربانی، عدالت و رهایی را در ذهن مخاطب خود حک کند و حس همذات پنداری عمیقی را ایجاد نماید.

کتاب های و هوی: دریچه ای به دنیای نمایشنامه عروسکی

«های و هوی» اثری است که خواننده را به دنیایی سرشار از تخیل و آموزه های اخلاقی دعوت می کند، دنیایی که از طریق هنر نمایشنامه عروسکی جان می گیرد. این کتاب بیش از یک داستان ساده، فرصتی برای تجربه و درک مفاهیم عمیق زندگی را فراهم می آورد.

موضوع و ساختار: نگاهی نو به داستانی کهن

در هسته مرکزی «های و هوی»، داستانی از نوجوانی حضرت یوسف (ع) قرار دارد که به شکلی بدیع و با فرم نمایشنامه عروسکی بازآفرینی شده است. نویسنده با هوشمندی، زیباترین قصص قرآن را برداشته و با افزودن عناصری از زندگی روزمره و جهان کودکان، آن را به اثری پویا و قابل لمس تبدیل کرده است. این نمایشنامه به گونه ای طراحی شده است که کودکان می توانند بدون نیاز به امکانات پیچیده صحنه، در فضاهای ساده ای چون خانه یا مدرسه، آن را به اجرا درآورند. این ویژگی باعث می شود که های و هوی نه تنها یک متن خواندنی باشد، بلکه بستری برای فعالیت های گروهی و افزایش مهارت های اجرایی و خلاقیت در کودکان نیز محسوب شود. روایت داستان در قالب نمایش عروسکی، امکان تجسم بخشیدن به شخصیت ها و وقایع را فراهم می سازد و به این ترتیب، مخاطب را به شکلی فعالانه درگیر ماجراها می کند. این شیوه، درک پیام های اخلاقی و معنوی داستان را برای ذهن های جوان آسان تر می سازد و آن ها را به تفکر درباره موضوعات مطرح شده ترغیب می کند.

خالق و انتشار: روایتی از همکاری هنری

کتاب «های و هوی» اثر عباس جهانگیریان، توسط انتشارات سوره مهر در سال ۱۳۹۴ به چاپ رسید. انتخاب انتشارات سوره مهر، که سابقه ای درخشان در انتشار آثار فاخر فرهنگی و هنری، به ویژه در زمینه ادبیات کودک و نوجوان با رویکرد مذهبی و اخلاقی دارد، نشان دهنده کیفیت و محتوای غنی این اثر است. جهانگیریان با قلم توانمند و نگاهی عمیق به دنیای کودکان، توانسته است اثری خلق کند که هم از نظر ادبی ارزشمند است و هم از بعد تربیتی و هنری. همکاری با ناشری همچون سوره مهر، به این کتاب اعتبار ویژه ای بخشیده و آن را در دسترس طیف وسیع تری از مخاطبان قرار داده است.

مخاطبان اصلی و پیوندهای عمیق: جذب دل ها

«های و هوی» به طور عمده برای کودکان و نوجوانان طراحی شده است، به ویژه آن دسته که به نمایش و داستان های قرآنی علاقه مند هستند. اما دامنه مخاطبان آن بسیار فراتر از این گروه سنی است. والدین و مربیان نیز می توانند از این کتاب به عنوان ابزاری قدرتمند برای آموزش مفاهیم اخلاقی و مذهبی به کودکان استفاده کنند. نمایشنامه های عروسکی، به دلیل ماهیت جذاب و بصری خود، می توانند تاثیر عمیقی بر ذهن و احساسات کودکان بگذارند. این کتاب با فراهم آوردن بستری برای نقش آفرینی و تخیل، به تقویت مهارت های اجتماعی، افزایش اعتماد به نفس و بهبود فن بیان در کودکان کمک شایانی می کند. اهل تئاتر کودک، کارگردانان و مربیان نیز این اثر را متنی ارزشمند برای اجرا و آموزش می یابند، زیرا قابلیت های فراوانی برای خلاقیت و نوآوری در آن نهفته است. این کتاب حس همراهی و نزدیکی با شخصیت ها و داستان را در خواننده و تماشاگر ایجاد می کند، گویی که خود در متن ماجرا قرار گرفته است.

سفری در میان شخصیت های های و هوی

یکی از نقاط قوت نمایشنامه «های و هوی»، توانایی نویسنده در خلق شخصیت هایی است که هر یک نقشی حیاتی در پیشبرد داستان و انتقال پیام های آن ایفا می کنند. این شخصیت ها، چه انسان و چه حیوان، هر کدام بخشی از پازل اخلاقی و روایی اثر را تکمیل کرده و مخاطب را به تجربه ای عمیق تر از ماجرا می کشانند.

یوسف و بنیامین: نمادهای پاکی و همراهی

یوسف (ع)، شخصیت محوری این نمایشنامه، نه تنها نمادی از پاکی، خرد و پیامبری است، بلکه حضوری آرامش بخش و راهنما در داستان دارد. او با کلام خود، درس های مهربانی، آزادی و درستکاری را به اطرافیانش می آموزد. حضور یوسف در داستان، حس امید و رهایی را به مخاطب منتقل می کند و او را به سوی ارزش های والای انسانی سوق می دهد. بنیامین، برادر یوسف، نمادی از همراهی و دلبستگی است. ارتباط عمیق این دو برادر، حس وفاداری و پیوند خانوادگی را در دل داستان زنده می کند و مخاطب را با خود در این حس شیرین همراه می سازد.

حمرا، اریحا، ارمینا: آینه هایی از دغدغه های انسانی

حمرا و اریحا، دو کودک اصلی داستان، نمادی از شور و شیطنت کودکانه اند که در ابتدا ناخواسته باعث گرفتاری می شوند. حمرا با گرفتن جوجه عقاب در قفس، گره اصلی داستان را شکل می دهد و اریحا، با ترس و دغدغه های خود، آینه ای از معصومیت و نگرانی های دنیای کودکان است. تحول اریحا در طول داستان و تلاش او برای جبران اشتباه، حس همدلی و درک مسئولیت پذیری را در مخاطب تقویت می کند. ارمینا نیز در کنار آن ها، فضای کودکانه ای را شکل می دهد که خواننده را در بطن دغدغه های این شخصیت ها قرار می دهد.

دنیای جاندار و نمادهای آن: از کلاغ تا عقاب

جهانگیریان با هوشمندی، از حیوانات مختلف برای تکمیل فضای نمایشنامه و انتقال مفاهیم استفاده کرده است. این شخصیت های حیوانی، هر کدام نمادی از ویژگی های خاصی هستند و به داستان عمق بیشتری می بخشند:

• خانم کلاغ و خانم بزی: این شخصیت ها اغلب نمادی از طبیعت، حکمت یا گاهی نگرانی های ساده زندگی هستند که در بافت داستان نقش های فرعی اما مهمی ایفا می کنند.
• هدهد: با توجه به جایگاه هدهد در داستان های قرآنی (مانند داستان حضرت سلیمان)، این شخصیت می تواند نمادی از پیام آوری، هوش و ارتباط با دنیای فراتر باشد.
• اِبرِه، زلفه: این نام ها ممکن است به موجودات خیالی یا شخصیت هایی با ویژگی های خاص در دنیای عروسکی اشاره داشته باشند که به جذابیت و فانتزی داستان می افزایند.
• جوجه های عقاب: جوجه های عقاب، به ویژه جوجه عقاب در قفس، محور اصلی گره افکنی در داستان هستند. آن ها نمادی از رهایی، اسارت و نیاز به آزادی اند و حس دلسوزی و مسئولیت پذیری را در دل مخاطب بیدار می کنند.
• خرگوش: می تواند نمادی از سادگی، سرعت یا گاهی ترس باشد که در تعامل با دیگر شخصیت ها، لحظاتی از تنوع را خلق می کند.
• عقاب دم سیاه (مادر): این عقاب نمادی از قدرت، محافظت و عشق مادری است. حضور او در داستان، اوج دراماتیک و رویارویی با ترس های اریحا را رقم می زند و نهایتاً به درس بزرگی از طبیعت منجر می شود.

این ترکیب از شخصیت ها، دنیایی غنی و پرمعنا را در «های و هوی» می آفریند که هر خواننده و تماشاگر با آن احساس ارتباط عمیقی برقرار می کند.

خط به خط های و هوی: روایتی از دل داستان

نمایشنامه «های و هوی» با ساختاری منسجم و روایتی پرکشش، مخاطب را از همان ابتدا به عمق ماجرا می کشاند. هر صحنه با ظرافت خاصی چیده شده تا حس و حال داستان را به بهترین شکل منتقل کند و خواننده را در جریان اتفاقات قرار دهد.

آغاز: زمزمه ای در دل شب

داستان با صحنه ای تأثیرگذار آغاز می شود: یک شبگرد بی خانمان، در کوچه ای باستانی که پنجره های خانه ها یکی یکی به خاموشی می گرایند، لالایی غم انگیزی را زمزمه می کند. این لالایی، برای آن هایی که در خانه هایشان آسوده اند، آرزوی خواب های خوش دارد و برای خودش، دعای سقفی برای شب. فضای تاریک و صدای سیرسیرک و پارس سگ، حس تنهایی و غربت را منتقل می کند. این شروع، با لحنی شاعرانه و دلنشین، مخاطب را به فضایی از تأمل و همدلی با محرومان می برد. شنیدن آواز کودک شبگرد، حس دلسوزی عمیقی را در دل ایجاد می کند و خواننده را برای ورود به داستان آماده می سازد.

«لالالالا گل لاله / کلاغ هم خونه ای داره، لالالالا گل مینا / شب و روزت خوش ارمینا»

این عبارات اولیه، نه تنها صحنه را معرفی می کند، بلکه با ریتم و آهنگ خاص خود، مخاطب را به فضای داستانی می کشاند که قرار است در آن، مفاهیم عمیقی مطرح شود.

چالش: پرواز در قفس

گره اصلی داستان با ماجرای جوجه عقابی آغاز می شود که حمرا و اریحا، آن را در قفسی گرفتار کرده اند. صدای سروصدای جوجه عقاب گرسنه که در قفس خود را به در و دیوار می کوبد و برای غذا التماس می کند، حس درد و رنج را به مخاطب منتقل می کند. اریحا، با وجود ترس و نگرانی، با دیدن تقلاهای جوجه عقاب، دچار عذاب وجدان می شود. این صحنه، نمادی از اسارت و از دست دادن آزادی است که مخاطب را به تفکر درباره پیامدهای اعمال خود و اهمیت رهایی موجودات زنده وادار می کند. حس درماندگی جوجه عقاب، دل هر کسی را به درد می آورد و خواننده را به این فکر می اندازد که آیا این اسارت قابل توجیه است؟ این بخش، بذر دغدغه اخلاقی را در داستان می کارد.

حضور یوسف: ندای خرد و رهایی

در اوج نگرانی و گره افکنی، یوسف (ع) وارد داستان می شود. او با شخصیتی آرام، حکیمانه و مهربان، نقش راهنما را ایفا می کند. یوسف، با کلامی دلنشین و تأثیرگذار، درباره آزادی و مهربانی با حیوانات سخن می گوید. او به حمرا و اریحا می آموزد که رها کردن جوجه عقاب و بازگرداندن آن به آغوش مادرش، عمل درست و انسانی است. حضور یوسف در این بخش، نقطه عطفی در داستان است که مسیر را از تردید به سوی رستگاری هدایت می کند. کلام او نه تنها مشکل بیرونی (جوجه عقاب در قفس) را حل می کند، بلکه بر وجدان شخصیت ها نیز تأثیر می گذارد و آن ها را به سمت تصمیم گیری صحیح سوق می دهد. حس آرامشی که یوسف به داستان می آورد، خواننده را نیز در بر می گیرد و او را به سوی راه حل های اخلاقی و معنوی تشویق می کند.

رویارویی با طبیعت: درس هایی از اوج و فرود

یکی از قدرتمندترین صحنه های نمایشنامه، رویارویی اریحا با عقاب مادر است. اریحا توسط عقاب مادر به لانه عقاب بر فراز کوهان کوه برده می شود. او در آنجا ترس عمیقی را تجربه می کند و با دیدن تلاش های مادر عقاب برای غذا دادن به جوجه ای که در قفس است و به میله های قفس برخورد می کند، دلش به درد می آید. عقاب مادر با سروصداهای اعتراض آمیز خود، خشم و درد را منتقل می کند. این بخش، درسی بزرگ از طبیعت به شخصیت ها و مخاطب می دهد: آزادی حق همه موجودات است و اسارت، درد و رنج به همراه دارد. حس ترس اریحا و سپس درک عمیق او از موقعیت، مخاطب را به تفکر درباره احترام به طبیعت و موجودات آن وا می دارد. این صحنه، به خوبی حس وحشت و سپس درک عمیق اریحا از درد عقاب را به تصویر می کشد، تجربه ای که خواننده را نیز درگیر می کند.

اوج و گره گشایی: رهایی و رستگاری

اوج داستان و گره گشایی، لحظه ای است که جوجه عقاب از قفس آزاد می شود. این رهایی، نه تنها به جوجه عقاب زندگی دوباره می بخشد، بلکه حس آرامش و رهایی را به اریحا و دیگر شخصیت ها نیز منتقل می کند. این عمل، نتیجه درس هایی است که از یوسف و از طبیعت آموخته شده اند. پایان بندی نمایشنامه با آشتی با طبیعت و آموخته های شخصیت ها همراه است. پیامدهای مثبت اعمال درست، به خوبی در این بخش به نمایش گذاشته می شود و حس رضایت و خوشایندی را در مخاطب ایجاد می کند. این لحظه، حسی از پیروزی اخلاقی و بازگشت به تعادل را به ارمغان می آورد، گویی خواننده نیز نفسی تازه می کند.

پیام های عمیق: پژواک قرآن در قلب داستان

«های و هوی» سرشار از پیام های اخلاقی و قرآنی است که به صورت غیرمستقیم و در قالب داستانی جذاب به مخاطب ارائه می شوند. مفاهیمی چون:

• عدالت: در بازگرداندن حق به صاحبش و رهایی موجودی از اسارت.
• مهربانی با حیوانات: نشان دادن اهمیت شفقت و همدردی با موجودات زنده.
• رهایی: تأکید بر آزادی و کرامت همه موجودات.
• اهمیت تصمیم گیری صحیح: نشان دادن پیامدهای مثبت انتخاب های درست.
• برابری: در نگاهی که یوسف به همه موجودات دارد و حقوق آن ها را محترم می شمارد.

این پیام ها، در طول داستان به آرامی در ذهن مخاطب کاشته می شوند و او را به سوی تفکر درباره ارزش های انسانی و معنوی سوق می دهند.

ارزش های پنهان و آشکار های و هوی: چرا این نمایشنامه مهم است؟

کتاب «های و هوی» فراتر از یک داستان ساده، اثری است که به دلیل ارزش های آموزشی و هنری بی شمار خود، اهمیت ویژه ای در ادبیات کودک و نوجوان پیدا می کند. این نمایشنامه نه تنها سرگرمی می آفریند، بلکه دریچه ای به سوی رشد و بالندگی باز می کند.

پرورش خلاقیت و مهارت های زندگی

یکی از مهمترین مزایای «های و هوی»، توانایی آن در تقویت مهارت های نمایشی و خلاقیت کودکان است. وقتی کودکان با این نمایشنامه درگیر می شوند، چه در مقام خواننده و چه در مقام بازیگر، فرصت پیدا می کنند تا خود را در قالب شخصیت های مختلف تصور کرده و جهان بینی آن ها را تجربه کنند. این فرآیند، به طور طبیعی، افزایش اعتماد به نفس را به همراه دارد، زیرا آن ها در محیطی امن به بیان احساسات و ایده های خود می پردازند. بهبود فن بیان از دیگر نتایج ملموس این فعالیت هاست؛ کودکان یاد می گیرند که چگونه کلمات را با حس و لحن مناسب ادا کنند و داستان را به شکلی مؤثر روایت نمایند. علاوه بر این، اجرای گروهی یک نمایشنامه، به طور چشمگیری مهارت های اجتماعی آن ها را تقویت می کند. همکاری با یکدیگر، گوش دادن به نظرات دیگران، و حل چالش های مشترک، همگی درس هایی عملی از زندگی هستند که در بستر هنر تئاتر آموخته می شوند. تجربه ایفای نقش، آن ها را به درک عمیق تری از همدلی و ارتباطات انسانی می رساند.

انتقال مفاهیم دینی و اخلاقی در بستری هنری

«های و هوی» با مهارت تمام، آموزش غیرمستقیم مفاهیم دینی و اخلاقی را ممکن می سازد. به جای نصیحت های مستقیم و خشک، داستان حضرت یوسف (ع) در قالبی جذاب و دوست داشتنی برای کودکان روایت می شود. این رویکرد، درک مفاهیمی چون عدالت، مهربانی، آزادی و مسئولیت پذیری را برای ذهن های جوان آسان تر می کند. شخصیت ها در طول داستان با چالش های اخلاقی روبرو می شوند و تصمیماتی می گیرند که پیامدهای آن به وضوح نمایش داده می شود. این شیوه، به کودکان کمک می کند تا به راحتی خیر و شر را تفکیک کنند و الگوهای رفتاری مناسب را بشناسند. جذابیت نمایشنامه عروسکی باعث می شود که این مفاهیم عمیق، بدون هیچ گونه فشاری، در ناخودآگاه کودک جای بگیرند و به بخشی از ارزش های او تبدیل شوند. خواننده احساس می کند که این آموزه ها نه از بالا، بلکه از دل یک داستان شیرین و تجربه ای دلنشین به او منتقل شده اند.

قابلیت اجرا: نمایشی برای هر زمان و مکان

یکی از ویژگی های بارز «های و هوی»، قابلیت اجرا و دسترسی پذیری بالای آن است. این نمایشنامه به گونه ای طراحی شده که عدم نیاز به امکانات صحنه ای پیچیده دارد. این یعنی کودکان و مربیان می توانند آن را به راحتی در خانه، مدرسه یا سالن های کوچک به اجرا درآورند. این سادگی در طراحی، باعث می شود که موانع کمتری برای تجربه تئاتر وجود داشته باشد و امکان مشارکت گسترده تری فراهم آید. این ویژگی، تجربه هنر تئاتر را برای همگان قابل دسترس می کند و حس مشارکت و خلاقیت جمعی را به خوبی در مخاطب پرورش می دهد.

گامی تازه در تئاتر کودک ایران

«های و هوی» به معنای واقعی کلمه، یک نوآوری در ادبیات کودک و نوجوان محسوب می شود. در فضایی که بسیاری از نمایشنامه های سنتی و تکراری با داستان هایی همچون «بز زنگوله پا» یا «شنل قرمزی» بازار را اشغال کرده اند، عباس جهانگیریان با رویکردی نوین، اثری تازه و متفاوت را عرضه می کند. این کتاب به دنبال آن است که قدمی تازه در عرصه تئاتر کودک و نوجوان بردارد و با دنیای تکراری قصه های قدیمی فاصله بگیرد. این نوآوری، نه تنها به غنای ادبیات کودک می افزاید، بلکه افق های جدیدی را برای خلق آثار هنری با محتوای عمیق و بومی باز می کند. خواننده با این کتاب حس می کند که با اثری خلاقانه و فکر شده روبرو است که تلاش کرده تا تجربه ای تازه را به او هدیه دهد.

درباره نویسنده: عباس جهانگیریان، داستان گویی با قلب کودکانه

عباس جهانگیریان، نامی آشنا و برجسته در ادبیات کودک و نوجوان ایران است. او نه تنها یک نویسنده و نمایشنامه نویس تواناست، بلکه با آثار و فعالیت های خود، تأثیر عمیقی بر فرهنگ و هنر این سرزمین گذاشته است.

زندگی و مسیر ادبی: از قم تا صحنه های نمایش

عباس جهانگیریان در چهارم آبان سال ۱۳۳۳ در شهر قم چشم به جهان گشود. دوران کودکی و نوجوانی او در خانه ای قدیمی و پرحادثه در کنار ده خواهر و برادر سپری شد، خانه ای که خود در آن خاطراتی از جن ها و موجودات زیرزمین داشت. باغ پدری، فضای دوم زندگی او بود که در آن بذر علاقه به طبیعت و زندگی کاشته شد. او در سال ۱۳۵۸ برای تحصیل در رشته ادبیات نمایشی وارد دانشگاه تهران شد و مقطع کارشناسی ارشد را نیز در همین رشته و دانشگاه به سرانجام رساند. این تحصیلات تخصصی، بنیان محکمی برای فعالیت های آینده او در زمینه نمایشنامه نویسی و فیلمنامه نویسی، به ویژه برای کودکان و نوجوانان، فراهم آورد. جهانگیریان در طول سال ها به تدریس داستان نویسی در دانشگاه های معتبر مختلف از جمله دانشگاه شریعتی، سوره، علمی و کاربردی و آزاد پرداخته است. این مسیر طولانی، نشان دهده عمق دانش و تعهد او به ادبیات و هنر است و مخاطب با شنیدن این جزئیات، حس اعتماد به تخصص او را درک می کند.

افتخارات و جایگاه: نامی آشنا در ادبیات کودک

عباس جهانگیریان در طول فعالیت ادبی خود، افتخارات و جوایز متعددی را از آن خود کرده است که نشان دهنده جایگاه ویژه او در ادبیات کودک و نوجوان ایران است. از جمله این افتخارات می توان به جایزه کتاب سال شورای کتاب کودک، لوح زرین و دیپلم افتخار جشنواره کتاب سال کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان و همچنین نشان نقره ای لاک پشت پرنده اشاره کرد. این جوایز، نه تنها مهر تاییدی بر کیفیت آثار اوست، بلکه نشان می دهد که جهانگیریان با درک عمیق از روانشناسی کودک و نیازهای آن ها، محتوایی ارزشمند و ماندگار تولید کرده است. او در کنار نویسندگی، در هیئت مدیره انجمن های مهمی چون انجمن نویسندگان کودکان و نوجوانان و کانون نمایشنامه نویسان ایران عضویت داشته و در شورای راهبردی تئاتر ایران و بنیاد نگارش و پژوهش نیز فعالیت کرده است. داوری در جشنواره های متعدد کتاب، فیلم و تئاتر کودک نیز از دیگر فعالیت های اوست که بر اعتبار و جایگاه او در عرصه فرهنگ و هنر می افزاید. حس احترامی که با دانستن این افتخارات در دل مخاطب شکل می گیرد، نشان از تأثیرگذاری عمیق او در جامعه است.

نگاهی به دیگر آثار ماندگار

عباس جهانگیریان نویسنده ای پرکار و با دغدغه های متنوع است. از دیگر آثار برجسته او می توان به موارد زیر اشاره کرد که هر کدام به نوعی گستره فعالیت و عمق نگاه او را نشان می دهند:

• «فرهنگ فیلم های کودکان و نوجوانان از آغاز تا سال ۱۳۶۷» (پژوهشی در حوزه سینمای کودک)
• «شازده کدو» (داستانی که موفق به دریافت لوح تقدیر شد و به فیلم سینمایی نیز تبدیل گردید)
• «دفترچه مشکل گشا» (داستان کودک که لوح تقدیر دریافت کرد و بر اساس آن فیلم سینمایی و انیمیشن ساخته شد)
• «هامون و دریا» (کتاب سال شورای کتاب کودک)
• «ترکه انار» و «جنگ که تمام شد بیدارم کن» (رمان های نوجوان)
• آثار تاریخی و بازنویسی متون کهن مانند «ابن مقفع»، «فارابی»، «اردشیر بابکان»، «چهارمقاله نظامی عروضی»، «قصه های شیرین هفت پیکر» و «پسر نان و نمک» (زندگی یعقوب لیث صفاری).
• نمایشنامه هایی همچون «من دیگر سیگار نمی کشم» و «سایه هیولا».

این آثار نشان می دهند که جهانگیریان تنها به یک ژانر محدود نشده و همواره در تلاش بوده تا با نگاهی تازه و عمیق، به موضوعات مختلف بپردازد و برای مخاطبان خود، چه کودک و چه بزرگسال، آثاری ارزشمند و تأثیرگذار خلق کند. هر اثر او، دریچه ای به دنیای تازه و تجربه ای منحصر به فرد است.

چرا های و هوی تجربه ای فراموش نشدنی است؟ (جمع بندی)

«های و هوی» بیش از یک نمایشنامه، یک تجربه فرهنگی و آموزشی است که ردپایی عمیق در ذهن و قلب مخاطب به جای می گذارد. این اثر، به دلیل ساختار نوآورانه، محتوای غنی و پیام های تأثیرگذار، به یکی از مهمترین آثار در حوزه ادبیات کودک و نوجوان تبدیل شده است.

این نمایشنامه به شکلی ماهرانه، داستانی کهن و مقدس را با زبانی شیرین و قابل فهم برای کودکان و نوجوانان بازگو می کند. استفاده از قالب نمایشنامه عروسکی، امکان تجسم بخشیدن به شخصیت ها و وقایع را فراهم می سازد و به این ترتیب، مخاطب را به شکلی فعالانه درگیر ماجراها می کند. حس همذات پنداری با جوجه عقاب دربند، نگرانی اریحا، و خرد یوسف، همگی به تجربه ای عمیق و ماندگار تبدیل می شوند.

قابلیت اجرای آسان این نمایشنامه در هر محیطی، از خانه و مدرسه گرفته تا سالن های کوچک، باعث می شود که تعداد بیشتری از کودکان بتوانند طعم شیرین مشارکت در یک فعالیت هنری را بچشند. این تجربه نه تنها به پرورش خلاقیت و مهارت های نمایشی آن ها کمک می کند، بلکه باعث افزایش اعتماد به نفس و تقویت مهارت های اجتماعی آن ها نیز می شود.

از سوی دیگر، «های و هوی» به طور هوشمندانه مفاهیم عمیق اخلاقی و قرآنی نظیر عدالت، مهربانی با حیوانات، رهایی، اهمیت تصمیم گیری صحیح و برابری را در دل داستان جای می دهد. این آموزش غیرمستقیم، باعث می شود که کودکان این ارزش ها را نه به عنوان درس های خشک، بلکه به عنوان بخشی از یک روایت جذاب و دلنشین درونی کنند.

این اثر نشان می دهد که چگونه هنر می تواند پلی میان ارزش های معنوی و دنیای پر از پرسش کودکان و نوجوانان باشد. خواندن یا اجرای «های و هوی» نه تنها به غنای اوقات فراغت می افزاید، بلکه به شکل گیری ذهن و روح آن ها در مسیری سازنده کمک می کند. این نمایشنامه، درسی عملی از زندگی است که با حس و حال لطیف هنر عجین شده و مخاطب را به سفری دعوت می کند که پایانش، درکی عمیق تر از خود و جهان اطراف است.

عباس جهانگیریان، با خلق «های و هوی»، نه تنها اثری برای کودکان نگاشته، بلکه دریچه ای به سوی ارزش های انسانی و معنوی گشوده که تا مدت ها در ذهن و قلب مخاطبانش طنین انداز خواهد شد.

«های و هوی» با روایت داستان حضرت یوسف (ع) در قالب نمایشی عروسکی، نه تنها به غنای ادبیات کودک و نوجوان ایران افزوده، بلکه به ابزاری قدرتمند برای انتقال ارزش های اخلاقی و مذهبی به نسل جوان تبدیل شده است. این نمایشنامه به شکلی هوشمندانه و جذاب، مفاهیم عمیق را در دل یک داستان پرکشش جای داده و امکان تجربه عملی هنر تئاتر را برای کودکان فراهم می آورد. توصیه می شود این اثر ارزشمند مورد مطالعه و اجرا قرار گیرد تا پیام های پربار آن، به شکلی عمیق تر در جامعه طنین انداز شود.